من مي روم كه فرياد در گلو تير خورده ي مردمم باشم, فرياد نداها و سهراب ها و اشكانها و ..شما چطور؟
اي كاش رسيدن به آزادي با ريموك كنترلي كه كانالهاي تلويزيوني را تعويض مي كنيم يا كليك كردن روي يك لينك شدني بود. اما چنين چيزي ممكن نيست. اين را مردم سوريه ماههاست در خيابانها و در فضاي مجازي به ما و همه مردم دنيا مي آموزند. كه آزادي قيمتي ترين و گرانبهاترين چيزي است كه انسانها مي توانند داشته باشند.
مردم شجاع سوريه دارند بهاي آزادي را مي پردازند و جهان نظاره گراست. آنان به رقم كشتار مداوم و بي تفاوتي دولتها به خود متكي هستند و به خود مي بالند كه در يك قدمي آزادي هستند.
مردم ايران به دليل سركوب نهادينه شده و خيانت و موانعي كه دولتهاي غربي تا كنون در حمايت از اين رژيم بر سر راهشان قرار داده اند اين فرصت و امكان را ندارند و از امكاني كه من و شما برخوردار هستيم در كشورهاي آزاد برخوردا ر نيستند
من كه از اين امكان برخوردار هستم مي روم تا صداي ملتم باشم , ملتي كه بي ترديد مانند ملت سوريه به ميدان خواهد آمد و زنجيرهاي اختناق و بردگي را خواهد گسست, شما چطور؟
شركت در يك تظاهرات كمترين بهاست و هر ايراني مي تواند در تظاهرات عليه احمدي نژاد و جنايتكاران همراهش شركت كند.
من مي روم كه بگويم اين جنايتكار نماينده و رئيس جمهور كشور و ملت من نيست او نماينده رژيمي است كه ملت و سرزمين مرا به گروگان گرفته است. من مي روم تا بگويم نه به جنگ و نه به مماشات با اين جانيان دزد و چپاولگر زنده باد آزادي, زنده باد ايران و ايراني
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر